وانینا وانینی

✔️ آغاز داستان:
یک شب بهار سال ۱۸۲۰ بود. شهر روم سراسر به جنبش آمده بود. آقای دوک «ب» بانکدار نامدار، در قصر تازه خود در میدان ونیز مجلس رقصی برپا کرده بود. پرشکوه ترین چیزی که هنرهای ایتالیا و جلال پاریس و لندن می توانست پدید بیاورد، برای آرایش این کاخ فراهم گشته بود. رقابت نهایت نداشت. زیبا رویان موبور و خوددار انگلستان اشرافی برای افتخار حضور در آن جشن ابراز اشتیاق کرده بودند. آنان دسته دسته فرا می رسیدند. قشنگ ترین زنان روم برای ربودن جایزه زیبایی با آنان به رقابت برخاسته بودند.
تازه دختری که برق چشمان و گیسوان آبنوسی به رومی بودنش گواهی می داد، پیشاپیش پدر وارد شد و همه نگاهها را به دنبال خود کشید. از هر حرکتش ناز خاصی می بارید. پیدا بود که شکوه این شب نشینی، خارجیان تازه وارد را می گیرد. زبان حالشان این بود: «جشن هیچ یک از پادشاهان اروپا، به پای این نمی رسد.»
پادشاهان کاخی به سبک معماری رومی ندارند. آنان ناگزیر بانوان برجسته دربار خود را دعوت می گیرند. حال آنکه آقای دوک «ب» کسی را وعده نمی گیرد مگر زنان خودشگل را...